Przepisy prawa rodzinnego przewidują możliwość dochodzenia kwot od osoby zobowiązanej do płacenia alimentów, która tego nie czyni, a kwoty te płaci choć nie musi ktoś inny (zazwyczaj dalszy krewny), dalej w treści postu ,,Wyręczający”. Wyręczający może następnie dochodzić tych kwot od osoby zobowiązanej do płacenia alimentów. Przy tym świadczenia alimentacyjne traktowane są przez naszego ustawodawcę w sposób preferencyjny i istnieją pewne ułatwienia w ich dochodzeniu. Czy obejmuje to również roszczenia Wyręczającego?
Sąd Najwyższy wypowiedział się negatywnie w tym zakresie w uchwale z dnia 16 grudnia 2015 r. (sygn. akt: III CZP 77/15) wskazując, że roszczenie przewidziane w art. 140 § 1 k.r.o. nie jest roszczeniem o świadczenie alimentacyjne. Wyrok Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów jednoznacznie wyznacza kierunek wykładni, którym kierować się będą sądy powszechne. Sądy nie są co prawda związane orzeczeniami SN, jednakże zgodnie z obserwowaną praktyką, uchwała ,,siódemkowa” zazwyczaj powoduje, że linia orzecznicza sądów powszechnych ulega ujednoliceniu.