Każdy z małżonków podobnie jak każdy człowiek ma prawo do wyboru wyznania. Zawierając związek małżeński zazwyczaj wiemy czy, a jeśli tak, jakiego wyznania jest współmałżonek. Co się dzieje natomiast w sytuacji, w której współmałżonek w trakcie trwania małżeństwa zmienia wyznanie?
Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym pomiędzy małżonkami zachodzi równość praw i obowiązków, małżonkowie są obowiązani do wspólnego pożycia, do wzajemnej pomocy i wierności oraz do współdziałania dla dobra rodziny, którą przez swój związek założyli (art. 23 kodeks rodzinny i opiekuńczy).
Związek małżeński może zostać oczywiście zakończony przez rozwód, zarówno za porozumieniem stron, jak i z winy jednej strony albo obu stron.
Kodeks rodziny i opiekuńczy nie formułuje choćby przykładowego zestawienia przesłanek skutkujących uznaniem jednego z małżonków za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego. Za małżonka wyłącznie winnego rozpadu małżeństwa uznaje się tego, który swoim zachowaniem doprowadził do ustania więzi małżeńskich Przedmiotowe natomiast precyzowane jest w orzecznictwie sądowym.
Do najczęściej występujących przyczyn rozwodowych należą,: zdrada, alkoholizm, przemoc domowa (co do zasady). Czy zmiana wyznania przez jednego ze współmałżonków może być przyczyną rozwodu?
Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach:
„zmianę wyznania przez jednego z małżonków, zmianę wyznania dzieci bez akceptacji drugiego z małżonków, można uznać za zawinienie w rozkładzie pożycia małżeńskiego, zwłaszcza gdy ze zmianą jest też związana zmiana tradycji rodzinnych i gdy powstała w związku z tym sytuacja ma wpływ na pożycie małżeńskie” (wyrok z dnia 25 lutego 1998 r., sygn. akt I ACa 729/97).
W jednym ze swych orzeczeń Sąd Najwyższy wskazał, że zmiana religii przez jednego z małżonków może być – w konkretnych okolicznościach – uznana za zawinioną przyczynę rozkładu pożycia małżeńskiego (wyrok z dnia 28 sierpnia 2004 r., sygn. akt: IV CK 609/03).
Podkreślenia wymaga, że sama zmiana wyznania nie stanowi przesłanki uzasadniającej rozpad małżeństwa.
Dopiero zachowanie małżonka, które zmieniło się pod wpływem wiary może zostać uznane za powód ustania więzi rodzinnych. W szczególności jeżeli po zmianie wyznania, rodzic zaniedbuje swoje obowiązki względem rodziny, nie interesuje się domem, drugim małżonkiem, dziećmi, działa na szkodę rodzinny lub całkowicie jest zaangażowany w działania nowej wspólnoty, to przedmiotowe przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności sprawy może zostać uznane za zawinioną przyczynę rozkładu pożycia małżeńskiego.
W szczególności w konkretnych okolicznościach nieustępliwość i brak tolerancji małżonka, który diametralnie zmienił model życia, rugując z życia rodzinnego np. tradycyjne polskie święta może być uznane za zawinioną przez niego przyczynę rozwodu.
Jednakże, należy mieć na uwadze fakt, iż wolność sumienia i wyznania jest wartością konstytucyjną i nikt nie może ponosić ujemnych skutków prawnych korzystania z owej konstytucyjnej gwarancji swobody wyboru i praktykowania religii czy światopoglądu. Dopiero, w sytuacji kiedy nowe wyznanie niesie negatywne konsekwencje dla związku małżeńskiego, doprowadzając do rozkładu pożycia, wtedy można uznać zmianę wyznania jako przesłankę orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy współmałżonka.
W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej, w w/w zakresie lub, też w zakresie prawa spadkowego lub rodzinnego, w szczególności w sprawie o: zachowek, stwierdzenie nabycia spadku, dział spadku, podwyższenie/obniżenie/przyznanie alimentów, ustalenie ojcostwa, kontakty z dzieckiem, rozwód itp. zachęcam do kontaktu.