10 tysięcy złoty zasądził od matki dziecka Sąd Okręgowy w Katowicach I Wydział Cywilny w związku z utrudnianiem kontaktów przez matkę z ojcem dziecka, gdyż jak Sąd stwierdził nastąpiło naruszenie więzi z małoletnią córką. Ale przede wszystkim w jakich okolicznościach zapadł wyrok? Czy utrudnianie kontaktów każdorazowo skutkować może taką ,,karą”?

Jak z wieloma sprawami, gdy przyglądamy się im bliżej dostrzegamy coraz więcej szczegółów i niuansów, pierwsze wrażenie częstokroć bywa mylne.

I od początkuJ

Kontakty z dziećmi rodziców mogą, acz nie muszą być uregulowane. Dość często reguluje się je w ramach postępowania rozwodowego (zainteresowanym polecam post Co praktycznego o rozwodzie wiedzieć warto?), acz nie jest to obligatoryjne, uregulowanie kontaktów nastąpić może również w toku odrębnego postępowania o ustalenie kontaktów rodzica z dzieckiem.

1) Co w przypadku, gdy jedno z rodziców utrudnia, a czasami wręcz uniemożliwia odbywanie ustalonych orzeczeniem Sądu Rodzinnego kontaktów z dzieckiem?

I czy uzasadnia to ustalenie kwoty 10 000 zł za naruszenie prawa do kontaktów?

W takim wypadku wszczyna się postępowanie o zagrożenie nakazanie zapłaty w wypadku naruszenia obowiązku umożliwienia realizacji kontaktów. Po nałożeniu przez Sąd takiego zobowiązania w przypadku niewykonywania kontaktów osoba kontakty utrudniająca zapłaci przedmiotową kwotę.

Z doświadczenia zawodowego mogę powiedzieć, że często zagrożenie nakazem zapłaty powoduje, że kontakty z dzieckiem zaczynają być realizowane w sposób prawidłowy.

Tak, też Kodeksu postępowania cywilnego:

598(15)
§ 1. Jeżeli osoba, pod której pieczą dziecko pozostaje, nie wykonuje albo niewłaściwie wykonuje obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy, uwzględniając sytuację majątkową tej osoby, zagrozi jej nakazaniem zapłaty na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem oznaczonej sumy pieniężnej za każde naruszenie obowiązku.

§ 2. Jeżeli osoba uprawniona do kontaktu z dzieckiem albo osoba, której tego kontaktu zakazano, narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo z ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem w przedmiocie kontaktów z dzieckiem, sąd opiekuńczy zagrozi tej osobie nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje, stosując odpowiednio przepis § 1.

§ 3. Na postanowienia sądu, o których mowa w § 1 i 2, przysługuje zażalenie.

2) W jakiej wysokości powinna być owa suma pieniężna w przypadku utrudniania kontaktów?

,,Nie ma granicy wysokości kwoty, powinna ona być adekwatna do majątku osoby zobowiązanej.” Taką odpowiedź możemy znaleźć w komentarzu do przepisu.

Przykładowo wskazać można na poniższe judykaty, jednakże podkreślenia wymaga, że każda sytuacja wymaga indywidualnego zbadania:

1. 70 zł za każde naruszenie (Postanowieniem z dnia 3 lipca 2018 r. Sąd Rejonowy w Brodnicy w pkt 1 zagroził A. B. nakazaniem zapłaty na rzecz A. P. (1) sumy pieniężnej w wysokości 70 zł za każde naruszenie obowiązków wynikających z wyroku Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia 22 marca 2016 r., sygn. akt I C 593/14 z powództwa …(Postanowienie SO w Toruniu z dnia 28.09.2019 r.,Sygn. akt VIII Cz 681/18)).
2. 100 zł (Sygn. akt VIII Cz 70/17 postanowienie z 3.02.2017 r.  SO w Toruniu)
3. 200 zł (II Cz 667/17 – postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Kaliszu z 2018-02-12).

Przedmiotowe więc nie uzasadnia – zazwyczaj, gdyż jak wiadomo stopień zamożności jest zróżnicowany – zastosowania kwoty 10 000 zł.

WAŻNE:

Przepis dzieli postępowanie w sprawie na dwa etapy:

1)         pierwszy polega na zagrożeniu nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej skierowanym do osoby, która nie wykonuje, niewłaściwie wykonuje ciążące na niej obowiązki lub narusza obowiązki wynikające z orzeczenia albo ugody zawartej przed sądem lub przed mediatorem;

2)drugi polega na nakazaniu zapłaty tej sumy; niemniej jednak istnieją sytuacje, kiedy to postępowanie nie będzie miało charakteru dwuetapowego, otóż gdy po zagrożeniu nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej do sądu nie wpłynie wniosek o nakazanie zapłaty tej sumy albo wtedy gdy sąd zagroził nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej już w postanowieniu ustalającym kontakty na podstawie art. 582(1) par. 3 aKPC (M. Malczyk, w: Góra-Błaszczykowska, Komentarz KPC, 2015, Legalis).

3) Dlaczego więc Sąd zasądził od pozwanej kwotę 10 000 zł?

Sąd Okręgowy w Katowicach I Wydział Cywilny (sygn. akt: I C 932/15)  w związku z utrudnianiem kontaktów przez matkę z ojcem dziecka, gdyż stwierdził, że nastąpiło naruszenie dóbr osobistych powoda w postaci prawa do utrzymywania kontaktów z jego córką. Sprawa dotyczyła więc zgoła innej insytucji jaką jest naruszenie dóbr osobistych, których katalog jest otwarty.

Sąd uznał przy tym, że działania pozwanej były tak rażące i daleko idące, iż uzasadniało to zasądzenie 10 000 zł (z żądanych przez powoda 50 000 zł).

Sąd w szczególności stwierdził, że na skutek przedłużającego się stanu rozłąki z córką i kolejnych bezskutecznych prób wyegzekwowania kontaktów z córką powód przeżywał stany depresyjne i nerwicowe.

Sąd uznał więc – zasadnie w mojej ocenie – że prawo do kontaktów i więź z dzieckiem stanowi dobro osobiste – i przy tak rażącym, powtarzającym się i celowym jak ustalił Sąd w uzasadnieniu sposobie postępowania pozwanej uzasadnia to zasądzenie kwoty 10 000 zł.

Z tym, że podkreślenia wymaga, że każda sytuacja wymaga indywidualnej oceny.

W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej, w w/w zakresie lub, też w zakresie prawa spadkowego lub rodzinnego, w szczególności w sprawie o: zachowek, stwierdzenie nabycia spadku, dział spadku, podwyższenie alimentów, obniżenie alimentów przyznanie alimentów lub wygaśnięcie alimentów, ustalenie ojcostwa, ograniczenie władzy rodzicielskiej, pozbawienie władzy rodzicielskiej, ustalenie kontaktów z dzieckiem, rozwód itp., a także w zakresie windykacji roszczeń, dochodzenia roszczeń na drodze sądowej zachęcam do kontaktu.

Każdy ze współmałżonków – jak wskazują przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego  – zobowiązany jest według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych i majątkowych, przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny, którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i na pracy we wspólnym gospodarstwie domowym. Co jednak w wypadku, gdy współmałżonek nie poczuwa się do łożenia na potrzeby rodziny?

Przepisy bez możliwości realizacji ich w praktyce są niestety często warte tyle ile papier, na którym zostały zapisane. Dlatego, też w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym od kilkudziesięciu lat posiada przepis, którego aktualna treść jest następująca:

,,§ 1. Jeżeli jeden z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu nie spełnia ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny, sąd może nakazać, ażeby wynagrodzenie za pracę albo inne należności przypadające temu małżonkowi były w całości lub w części wypłacane do rąk drugiego małżonka.

§ 2. Nakaz, o którym mowa w paragrafie poprzedzającym, zachowuje moc mimo ustania po jego wydaniu wspólnego pożycia małżonków. Sąd może jednak na wniosek każdego z małżonków nakaz ten zmienić albo uchylić.”

Jak wyjaśnia Sąd Najwyższy w uchw. SN z 30.9.1976 r. (III CZP 97/75, OSNCP 1977, Nr 5–6, poz. 83) “zazwyczaj w procesach alimentacyjnych dłużnik i wierzyciel żyją w odrębnych rodzinach; uprawniony – nawet przy opóźnieniu świadczeń – ma zwykle szanse na doraźną pomoc swej rodziny. W tym natomiast przypadku mamy z reguły do czynienia z jedną rodziną “korzystającą” wyłącznie z własnych środków utrzymania, pozostającą we wspólności gospodarczej, z której korzysta również małżonek dłużnik, zużywający własne środki utrzymania na inne cele. Taka rodzina wymaga dodatkowej ochrony zmierzającej do tego, by środki przeznaczone ze swej istoty na utrzymanie rodziny wpływały bezzwłocznie do budżetu domowego oraz by wystarczały również na pokrycie w rodzinie potrzeb samego dłużnika”.

Ustawodawca słusznie, więc ustanowił możliwość nakazania przez Sąd by wynagrodzenie za pracę/inne źródło dochodu takiej osoby trafiało bezpośrednio do drugiego małżonka.

W praktyce art. 28 KRO znajduje zastosowanie przede wszystkim razie uzależnienia alkoholowego zobowiązanego małżonka lub innych sytuacji, w których dochodzi do marnotrawienia przez niego zarobków.

1) Kiedy możesz skorzystać z przedmiotowego przepisu (zachęcam przy tym do zasięgnięcia porady prawnej u radcy prawnego w tym zakresie).

Konieczne jest łączne wystąpienia w chwili orzekania następujących przesłanek:

1)istnienia związku małżeńskiego;

2)pozostawania przez małżonków we wspólnym pożyciu;

3) niewypełniania przez jednego z małżonków ciążącego na nim obowiązku przyczyniania się do zaspokajania potrzeb rodziny.

2) Jak rozumieć wspólne pożycie?

Wskazuje się, że konieczne jest istnienie trzech więzi, tj. oprócz duchowej także więzi fizycznej oraz gospodarczej”. Wskazuje się również, że dla przyjęcia, iż małżonków “łączy więź gospodarcza, nie jest wystarczające to, iż uczestnik postępowania samodzielnie utrzymuje (opłaca czynsz najmu i inne opłaty) wspólnie zajmowane mieszkanie”.

Jednakże podnosi się również, że ze względu na cel społeczno-gospodarczy art. 27 i 28 KRO, przesłanka wspólnego pożycia jest spełniona, jeżeli małżonkowie pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym

3) Jakie czynności trzeba będzie przeprowadzić przed Sądem Rodzinnym?

Wydanie postanowienia przez sąd może nastąpić dopiero po umożliwieniu złożenia wyjaśnień zobowiązanemu małżonkowi, chyba, że jego wysłuchanie nie jest możliwe lub celowe. Nie jest konieczne wysłuchanie pracodawcy małżonka lub jego dłużnika Sąd może zarządzić przeprowadzenie przez kuratora sądowego wywiadu środowiskowego w celu ustalenia warunków, w jakich żyją małżonkowie. Wyznaczenie rozprawy nie jest konieczne.

4) Jak wszcząć postępowanie w sprawie?

W celu wszczęcia sprawy musisz zwrócić się do właściwego miejscowo Sądu Rodzinnego i Opiekuńczego z wnioskiem o wypłatę przedmiotowych środków do Twoich rąk wykazując przy tym dowodami wystąpienie okoliczności wskazanych w pkt 1) powyżej. W przygotowaniu wniosku możesz skorzystać z usług prawnych radcy prawnego lub adwokata.

5) Czy muszę pozostawać we wspólnym pożyciu by otrzymać środku utrzymania dla rodziny?

W orzecznictwie wyjaśnia się, że małżonek może dochodzić roszczeń z art. 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, po pierwsze, niezależnie od pozostawania we wspólnym pożyciu – w drodze powództwa, po drugie, w czasie pozostawania we wspólnym pożyciu – także w trybie określonym w art. 28 § 1 KRO (zob. uchw. SN z 30.9.1976 r., III CZP 97/75, OSNCP 1977, Nr 5–6, poz. 83).

Masz, więc możliwość dochodzić od współmałżonka, z którym nie pozostajesz we wspólnym pożyciu środków na utrzymanie rodziny. Jeśli interesuje Cię to zagadnienie, zachęcam do zapoznania się z moim postem”

Czy od małżonka można uzyskać środku utrzymania na rzecz rodziny w trakcie rozwodu?

W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej, w w/w zakresie lub, też w zakresie prawa spadkowego lub rodzinnego, w szczególności w sprawie o: zachowek, stwierdzenie nabycia spadku, dział spadku, podwyższenie alimentów, obniżenie alimentów przyznanie alimentów lub wygaśnięcie alimentów, ustalenie ojcostwa, ograniczenie władzy rodzicielskiej, pozbawienie władzy rodzicielskiej, ustalenie kontaktów z dzieckiem, rozwód itp., a także w zakresie windykacji roszczeń, dochodzenia roszczeń na drodze sądowej zachęcam do kontaktu.

Ile nas będzie kosztować rozwód (finansowo), ile czasu może potrwać, czego możemy się spodziewać w sądzie, jakie kwestie muszą zostać w sądzie poruszone, jakie zaś nie, o tym w niniejszym poście…

Rozwód to jedno z najbardziej stresujących przeżyć w życiu. Wśród list czynników najbardziej stresujących w życiu (opartych na badaniach naukowych) rozwód zajmuje drugie miejsce, a więc wszelkie negatywne emocje z tym związane są w pełni zrozumiałe. (między innymi artykuł: 10 najbardziej stresujących sytuacji w życiu).

Poziom stresu zazwyczaj zwiększa wiedza poniżej więc o tym co praktycznego o rozwodzie wiedzieć warto.

1. Ile nas finansowo kosztować będzie rozwód? Ile zapłacę prawnikowi jeśli się na niego zdecyduję?

Kosztem, który prawie na pewno się pojawi jest opłata sądowa od pozwu w kwocie aktualnie 600 zł (zgodnie z ustawą o kosztach sądowych w sprawach cywilnych).

Z tym, że jeżeli nie jesteś w stanie ponieść w/w kosztu opłaty od pozwu o rozwód bez uszczerbku dla utrzymania siebie i swojej rodziny możesz starać się o zwolnienie z opłaty. Mówić w pewien uproszczony i ogólnikowo sposób na takie zwolnienie masz szansę jeśli ze swoich dochodów nie jesteś w stanie poczynić oszczędności na poczet opłaty sądowej.

Jeśli zdecydujesz się sporządzić samodzielnie pozew o rozwód i nie korzystać z usług prawnych w zakresie sprawy o rozwód to będzie Twój jedyny ,,koszt”.

Z tym, że czasami taka oszczędność może być ,,pozorna”, gdyż możesz się nie orientować się w niuansach postępowania rozwodowego, instytucji zabezpieczenia roszczeń, procedurze cywilnej itp., co może rzutować na wynik sprawy jak i czas jej trwania. Wybór oczywiście należy do Ciebie:)

Jeśli zdecydujesz się na skorzystanie z usług prawnych możesz:

1. Zlecić przygotowanie pozwu o rozwód i następnie ów pozew samodzielnie złożyć,
2. Zlecić poprowadzenie sprawy sądowej profesjonalnemu pełnomocnikowi.

Koszt przygotowania projektu pozwu o rozwód uzależniony jest od tego jakie elementy mają się w nim znaleźć, w szczególności czy są dzieci (uprawnione do alimentów, dorosłe dzieci wszak prawa tego co do zasady nie mają:) ), gdyż to rzutuje na prawo do alimentów, czy chcesz sam uzyskać alimenty dla siebie od drugiej strony, uzyskać zabezpieczenie, ustalić kontakty, ustalić sposób korzystania z mieszkania, sformułować pozew z winą czy bez winy drugiej strony, jak również zależy od tego komu zlecasz jego sporządzenie (znaczenie przy wycenie usługi w mojej ocenie ma, wielkość kancelarii, ,,nazwisko” prawnika, polityka cenowa kancelarii).

W ocenie autora przygotowanie wynagrodzenia za pozew o rozwód nie powinno przekraczać kilkuset złotych, choć w bardziej rozudwoanych, czasochłonnych i skomplikowanych sprawach stawka może być i większa.

Jaki jest zaś koszt poprowadzenia sprawy o rozwód?

Wszystkie wyżej wskazane czynniki mają znaczenie, jak również znaczenie ma ilość zgłoszonych w sprawie świadków. Przede wszystkim zaś znaczenie ma to czy rozwód ma być z orzeczeniem winy, czy też bez winy strony. Postępowanie z orzeczeniem rozwodu bez winy strony w ocenie autora postu – oprócz tego, że winno być ustalane indywidualnie w odniesieniu do konkretnej sprawy – nie powinno przekraczać maksymalnie kwoty 3000 zł. Oczywiście nie jest to odgórnie ustalone, lecz w świetle mojej obserwacji powyższe stwierdzenie jest trafne w zakresie cen rynkowych, jak również może być niższe i tu też rozpiętość wydaje się dość duża.

Postępowanie zaś w sprawie o rozwód z orzeczeniem winy to już wydatek rzędu kilku tysięcy zlotych, z tym, że tu znacznym czynnikiem cenotwórczym jest ,,nazwisko” danego pełnomocnika, oraz polityka cenowa danej kancelarii.

Odnośnie cen za usługi prawne w tym zakresie warto zapoznać się również z artykułem na portalu bezprawnik . Koszt rozwodu w 2019 r. , z tym, że obserwacje autora dotyczą Okręgu Szczecińskiego nie zaś ,,globalnego” ujęcia jak w w/w artykule.

Czy dostanę zwrot kosztów rozwodu od drugiej strony?

Jeśli wygrasz w postępowaniu rozwodowym Sąd zasądzi od strony przeciwnej koszt opłaty sądowej 600 zł jak również jeśli będziesz miał profesjonalnego pełnomocnika w sprawie o rozwód zryczałtowane koszty zastępstwa, które niestety przez Ministerstwo Sprawiedliwości ustalone zostały na niskim poziomie, znacząco odbiegającym od stawek rynkowych tj. w kwocie 720 zł. Cóż, ministerstwo ustalając taką wysokość kosztów zastępstwa oderwaną od realiów rynkowych przyjęło, że nawet w przypadku wygranej sprawy nie dostaniesz pełnego (a zazwyczaj nawet w jakiejś w miarę rozsądnej ułamkowo części) zwrotu poniesionych kosztów pełnomocnika.

2. Ile czasu może potrwać rozwód?

Przedmiotowe zależy od następujących czynników:

1. tryb – tj. czy chcesz wziąć rozwód bez orzekania o winie, czy też rozwód z orzekaniem o winie,
2. od ilości świadków, których Sąd musi przesłuchać, a także od obszerności materiału dowodowego danej sprawy,
3. od tego czy zachodzi konieczność rozstrzygania o alimentach,
4. od Twojej sprawności w postępowaniu sądowym – jeśli Sąd co chwilę musi wzywać Cię do uzupełniania braków formalnych, Twoje stanowisko procesowe jest niejasne, pozew nie zawiera odpowiednich elementów, załączników itp. wszystko to przedłuża postępowanie – na ten aspekt sprawy ma znaczny wpływ prawnik rodzinny, który specjalizuje się w tego rodzaju sprawach,
5. sprawność działania danego sędziego i obsługi administracyjnej,
6. inne czynniki, które ciężko jest przewidzieć np. kluczowy świadek zmienił adres zamieszkania i zachodzi konieczność przesłuchania go w trybie pomocy prawnej, strona mieszka zagranicą i w związku z tym są problemy z doręczeniem jej pozwu, druga strona stosuje taktykę na przewlekanie sprawy itp.

Ile więc czasu zajmie postępowanie w sprawie o rozwód bez orzekania o winie ile zaś w sprawie o rozwód z orzekaniem o winie?

Przy przyjęciu założenia, iż szczególne okoliczności nie zachodzą, strona działa sprawnie liczyłbym około od 3 do 5 miesięcy na rozwód bez orzekania o winie, oraz około 12 miesięcy na rozwód z orzekaniem o winie. Jeśli macie Państwo odmienne doświadczenia zachęcam do pisania komentarzy pod postem.

3. Czy sprawy wspólnego majątku zakończę w postępowaniu rozwodowym?

Nie, co do zasady. Jeżeli strony nie są zgodne odnośnie podziału majątku to, co do zasady, dopiero po prawomocnym zakończeniu postępowania rozwodowego nastąpi podział majątku wspólnego w toku odrębnego postępowania sądowego o podział majątku wspólnego.

Podział majątku w sprawie rozwodowej jest możliwy, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.

W uchwale z dnia 13 stycznia 1978 r. Sąd Najwyższy uznał, iż „przeprowadzenie w wyroku rozwodowym podziału majątku wspólnego stron nie powoduje nadmiernej zwłoki postępowania nie tylko wtedy, gdy między stronami nie ma sporu co do składu i sposobu podziału tego majątku, lecz także wtedy, gdy wyjaśnienie spornych między stronami okoliczności, bądź też takich okoliczności, które sąd obowiązany jest ustalić z urzędu, wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego w ograniczonym przedmiotowo i czasowo zakresie”.

4. Jakie kwestie muszą być poruszone w sądzie?

Kwestie, które muszą być poruszane w sądzie wynikają z przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym w sprawie o rozwód:

Art. 57 [Wina rozkładu pożycia]

• 1. Orzekając rozwód sąd orzeka także, czy i który z małżonków ponosi winę rozkładu pożycia.
• 2. Jednakże na zgodne żądanie małżonków sąd zaniecha orzekania o winie. W tym wypadku następują skutki takie, jak gdyby żaden z małżonków nie ponosił winy.

Art. 58 [Wyrok rozwodowy]

• 1. W wyroku orzekającym rozwód sąd rozstrzyga o władzy rodzicielskiej nad wspólnym małoletnim dzieckiem obojga małżonków i kontaktach rodziców z dzieckiem oraz orzeka, w jakiej wysokości każdy
  z małżonków jest obowiązany do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania dziecka. Sąd uwzględnia pisemne porozumienie małżonków o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie, jeżeli jest ono zgodne z dobrem dziecka. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.
• 1a. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem po rozwodzie. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu
  z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.
• 1b. Na zgodny wniosek stron sąd nie orzeka o utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem.
• 2. Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków.
  W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania
  albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe.
• 3. Na wniosek jednego z małżonków sąd może w wyroku orzekającym rozwód dokonać podziału majątku wspólnego, jeżeli przeprowadzenie tego podziału nie spowoduje nadmiernej zwłoki w postępowaniu.
• 4. Orzekając o wspólnym mieszkaniu małżonków sąd uwzględnia przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, któremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej.

A. Elementy, które będą musiały więc zostać poruszone w Sądzie to kwestia:

a) winy w rozkładzie pożycia małżeńskiego – chyba, że obydwie strony zgodzą się na rozwód bez orzekania o winie.

b) Władzy rodzicielskiej, Sąd Rodzinny może wydać nastepujące rozstrzygnięcia:

• pozostawienie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi obojgu rodzicom (na ich zgodny wniosek jeżeli przedstawili porozumienie, o i jest zasadne oczekiwanie, że będą współdziałać w sprawach dziecka);
• powierzenie wykonywania władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do małoletniego dziecka, bądź dzieci;
• pozbawienie władzy rodzicielskiej jednego lub oboje z rodziców;
• zawieszenie władzy rodzicielskiej jednego lub oboje z rodziców.

c) Sposobu korzystania ze wspólnego mieszkania, co ma na celu nie podział majątku wspólnego, lecz uregulowaniem sytuacji mieszkaniowej do  czasu przeprowadzenia postępowania o podział majątku Sąd kieruje się przy tym wytycznymi z art. 58 par. 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: „Orzekając o wspólnym mieszkaniu małżonków sąd uwzględnia przede wszystkim potrzeby dzieci i małżonka, któremu powierza wykonywanie władzy rodzicielskiej”.

d) Kwestia alimentów dla dzieci stron.

Zgodnie z art. art. 135 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ,,Jeżeli wykonanie obowiązku alimentacyjnego jednego z rodziców polega, w całości lub w części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka, wówczas świadczenie alimentacyjne drugiego z rodziców polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania dziecka”

W mojej ocenie koniecznym również jest ustalenie miejsca pobytu dziecka przy jednej ze stron.

B. Elementy, które mogą być poruszone w sprawie o rozwód:

a) Ustalenie kontaktów dziecka z rodzicem – jeżeli  zgodny wniosek złożą obie strony, w takim wypadku sąd nie orzeknie o utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem,

b) eksmisja jednego z małżonków – w przypadku, gdy rażąco nagannym zachowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie – co następuje na żądanie drugiego małżonka;

c) alimenty dla małżonka niewinnego rozkładu pożycia gdy nastąpiło znaczne pogorszenie jego sytuacji materialnej – przy orzekaniu o wyłącznej winie jednego z małżonków – od małżonka uznanego za wyłącznie winnego rozkładu pożycia;

d) alimenty dla małżonka który nie został uznany za wyłącznie winnego rozkładu pożycia i znajduje się
w niedostatku;

5. Jak wygląda kwestia alimentów? Czy alimenty dostanę dopiero po rozwodzie?

Kwestia alimentów budzi zazwyczaj silne emocje. Zasadą jest to, że potrzeby uprawnionego dziecka powinny być zaspokajane w całości, przy tym ten rodzic, który nie sprawuje pieczy nad dzieckiem, lub sprawuje ją w mniejszym stopniu powinien partycypować w większym stopniu w materialnym utrzymaniu dziecka. Należy też uwzględniać możliwości zarobkowe zobowiązanego, lecz jak wskazuje Sąd Najwyższy rodzic zobowiązany jest podzielić się z dzieckiem, co do zasady, nawet jak najskromniejszym dochodem, zaś Sąd oceniając wysokość elementów bierze pod uwagę nie tylko aktualne zarobki ale też możliwości zarobkowe danej osoby. Jeżeli więc jesteśmy osobami zdrowymi i w pełni sił, a nie pracujemy to nie znajdzie to aprobaty w oczach Sądu, podobnie jak się wydaje, gdy posiadając umiejętności poszukiwane na rynku pracy, godzimy się niejako na uzyskiwanie niższych niż możliwe dochodów.

Istotnym w sprawie jest dokonanie zapieczenia roszczeń na utrzymanie rodziny na czas postępowania sądowego, o czym Sąd rozstrzyga stosownym postanowieniem, które umożliwia prowadzenie egzekucji przeciwko małżonkowi. Wszak dzieci, a także strona, z czegoś w trakcie postępowania rozwodowego żyć muszą – co tyczy się oczywiście tych przypadków, gdy strona przeciwna nie poczuwa się do odpowiedzialności za powyższe.

WAŻNE: Sąd może dokonywać zabezpieczeń tj. wydawać, co do zasady, rozstrzygnięcia dotyczące istotnych spraw rozstrzyganych następnie w wyroku w formie postanowienia na wniosek złożony już w pozwie, lub też w toku postępowania sądowego – nie musisz czekać z tym do zakończenia sprawy, wniosek taki jednak należy odpowiednio uzasadnić i sformułować.

Zachęcam do zapoznania się z moim postem:

Czy małżonek może uzyskać środki utrzymania na rzecz rodziny w trakcie rozwodu?

6. Jak wygląda kwestia kontaktów z dziećmi?

Kwestia ta może być ustalona przez strony – na ich wniosek Sąd nie orzeka o wymienionym, może być ustalona przez Sąd. Istnieje również możliwość uzyskania zabezpieczenia kontaktów w toku sprawy, może być bowiem tak, że jedna ze stron kontakty te utrudnia.

7. Jak wygląda sprawa wspólnego zamieszkiwania?

Jeżeli małżonkowie zajmują wspólne mieszkanie, sąd w wyroku rozwodowym orzeka także o sposobie korzystania z tego mieszkania przez czas wspólnego w nim zamieszkiwania rozwiedzionych małżonków.
W wypadkach wyjątkowych, gdy jeden z małżonków swym rażąco nagannym postępowaniem uniemożliwia wspólne zamieszkiwanie, sąd może nakazać jego eksmisję na żądanie drugiego małżonka. Na zgodny wniosek stron sąd może w wyroku orzekającym rozwód orzec również o podziale wspólnego mieszkania
albo o przyznaniu mieszkania jednemu z małżonków, jeżeli drugi małżonek wyraża zgodę na jego opuszczenie bez dostarczenia lokalu zamiennego i pomieszczenia zastępczego, o ile podział bądź jego przyznanie jednemu z małżonków są możliwe. W tym zakresie Sąd również może orzec w trybie zabezpieczenia roszczenia.

8. Kto będzie sędzią w mojej sprawie?

Za ławą sędziowską zasiądzie jeden sędzia zawodowy oraz dwóch ławników. Moi klienci często pytają mnie jakiej płci będzie sędzia orzekający, w mojej ocenie nie ma to większego (żadnego?) znaczenia, gdyż bardziej liczy się jakie poglądy ma dany sędzia oraz jakie doświadczenie, w okręgu Szczecińskim Twoją sprawę ze znacznym prawdopodbieństwem rozstrzygać będzie kobieta (na 13 sędziów wydziału, dwaj to panowie).

9. Jakie rozstrzygnięcia może wydać Sąd?

Sąd może orzec:

A. rozwód bez orzekania o winie na zgodny wniosek stron,

B. rozwód z winy jednej ze stron

 C. rozwód z winy obu stron.

10. Czy warto uzyskać rozwód z winy drugiej strony?

To już jest pytanie na które należy sobie samemu odpowiedzieć. Za wymienionym przemawia kwestia alimentów dla siebie (nie dla dzieci), może to mieć również znaczenie przy podziale majątku.

11. Jakie emocje i skutki może budzić rozwód?

Pytanie oczywiście pozaprawne, z interesujących artykułów zachęcam do zapoznania się z

Kobieta i mężczyzna – różnice w radzeniu sobie z rozwodem.

WAŻNE: Jeśli posiadacie dzieci koniecznie zapoznaj się z poniższym poradnikiem.

Dziecko w rozwodzie – poradnik dla  rodziców. – poradnik stworzony przez Rzecznika Praw Dziecka.

Standardy pomocy dziecku w sytuacji rozstania rodziców – poradnik stworzony przez Rzecznika Praw Obywatela.

KIERUJ SIĘ DOBREM DZIECKA W POSTĘPOWANIU ROZWODOWYM

12. Jak mogę zmienić nazwisko po rozwodzie?

Zgodnie z art. 59 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego ,,W ciągu trzech miesięcy od chwili uprawomocnienia się orzeczenia rozwodu małżonek rozwiedziony, który wskutek zawarcia małżeństwa zmienił swoje dotychczasowe nazwisko, może przez oświadczenie złożone przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego lub konsulem powrócić do nazwiska, które nosił przed zawarciem małżeństwa”.

Jeżeli chciałbyś uzyskać jeszcze trochę informacji o postępowaniu rzowodowym zachęcam do zapoznania się z moim artykułem:

Jak możesz uzyskać rozwód?

W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej, w w/w zakresie lub, też w zakresie prawa spadkowego lub rodzinnego, w szczególności w sprawie o: zachowek, stwierdzenie nabycia spadku, dział spadku, podwyższenie alimentów, obniżenie alimentów przyznanie alimentów lub wygaśnięcie alimentów, ustalenie ojcostwa, ograniczenie władzy rodzicielskiej, pozbawienie władzy rodzicielskiej, ustalenie kontaktów z dzieckiem, rozwód itp., a także w zakresie windykacji roszczeń, dochodzenia roszczeń na drodze sądowej zachęcam do kontaktu.

W oparciu o orzecznictwo oraz praktykę pozwolę sobie omówić różne sytuacje związane z wygaśnięciem obowiązku alimentacyjnego po stronie zobowiązanego (najczęściej ojca dziecka) w związku z ukończeniem przez dziecko studiów wyższych. Pozew o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego jest więc zasadny…

W przypadku, gdy jak wskazuje bardzo szeroki w swej treści przepis art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego

,,W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.”

Owa zmiana stosunków nastąpi możliwym jest żądanie podwyższenia alimentów, zmniejszenia alimentów, oraz wygaśnięcia alimentów. Z tym, że w celu stwierdzenia, iż alimenty wygasły koniecznym jest złożenie powództwa o wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego (zazwyczaj dotyczy to ojca zobowiązanego do alimentów).

To co stanowi zmianę stosunków w zakresie alimentów precyzuje orzecznictwo sądów rodzinnych i opiekuńczych, więc w ramach porady prawnej warto ową wiedzę pozyskać (w tym także mając na uwadze orzecznictwo ,,lokalnych” wydziałów rodzinnych i opiekuńczych sądów rejonowych, oraz sądów okręgowych).

Należy również obalić pewne mity funkcjonujące, a tyczące się tego, że ukończenie studiów automatycznie powoduje wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego, a więc do rzeczy.

Przede wszystkim należy wskazać, że:

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dziecka stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku “troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Obowiązek ten nie jest ograniczony przez żaden sztywny termin, a w szczególności – przez termin dojścia przez alimentowanego do pełnoletności. Nie jest także związany ze stopniem wykształcenia w tym sensie, że nie ustaje z chwilą osiągnięcia przez alimentowanego określonego stopnia podstawowego lub średniego wykształcenia albo wieku, w którym winien go osiągnąć. Jedyną miarodajną okolicznością, od której zależy trwanie bądź ustanie tego obowiązku, jest to, czy dziecko może utrzymać się samodzielnie. W odniesieniu do dzieci, które osiągnęły pełnoletność, brać należy pod uwagę to, czy wykazują chęć dalszej nauki oraz czy osobiste zdolności i cechy charakteru pozwalają na rzeczywiste kontynuowanie nauki. (vide Wyrok Sądu Rejonowego z dnia 9 grudnia 2014 r. III RC 273/14).

Obowiązkiem rodziców jest – w miarę swych sił – umożliwienie dziecku zdobycia wykształcenia stosownego do jego uzdolnień (orzeczenie SN z dnia 17 grudnia 1976 r., III CRN 280/76, OSPiKA 1977, z. 11–12, poz. 196; wyrok SN z dnia 12 lutego 1998 r., I CKN 499/97, LEX nr 50545). Obowiązek rodziców istnieje dopóty, dopóki dziecko trud rodziców szanuje i czyni starania, by bez zbędnej – a zwłaszcza zawinionej – zwłoki osiągnąć adekwatny do uzdolnień pułap wykształcenia i ekonomiczną samodzielność ( W. Stojanowska (w:) W. Stojanowska (red.), Nowelizacja prawa rodzinnego na podstawie ustaw z 6 listopada 2008 r. i 10 czerwca 2010 r. Analiza – Wykładnia – Komentarz, Warszawa 2011, s. 301).

Ogólną regułą jest to, że, gdy dziecko nie mające jeszcze określonego zawodu od razu po ukończeniu szkoły średniej podejmuje studia wyższe to przysługuje mu w stosunku do rodziców roszczenie alimentacyjne, w zasadzie do ich ukończenia, rodzic zobowiązany do alimentów jest więc zobowiązany do ich uiszczania.

 W wypadku jednak, gdy dziecko ukończyło średnią szkołę zawodową, uzyskało konkretny zawód dający możliwość zatrudnienia i nie podjęło od razu wyższych studiów, a jego wiek przekracza znacznie normalny wiek młodzieży rozpoczynającej wyższe studia, nie może żądać od rodziców finansowania znacznie opóźnionych studiów, lecz powinno podjąć pracę zarobkową i wykorzystać szerokie możliwości, jakie Państwo stwarza osobom dorosłym w zakresie zaocznych studiów wyższych (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 1976 r., III CRN 280/76, opublikowane w: OSP 1977/11/196 oraz LEX nr 5048). 

Warto wskazać, że rodzice muszą alimentować dzieci uczące się na wyższych studiach, jednakże te muszą osiągać odpowiednie postępy w nauce.

Podkreślenia wymaga, że:

Zgodnie z treścią art. 133 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice mogą uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecko pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Powyższy przepis przyznaje rodzicom uprawnienie do uchylenia się od wykonania obowiązku alimentacyjnego w razie zagrożenia nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub w braku starań dziecka o osiągnięcie życiowej samodzielności.

Należy również tutaj zwrócić uwagę na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 10 grudnia 1998 r. (sygn. akt I CKN 1104/98), które stanowi, że rodzice, którzy z uwagi na niskie emerytury, tylko w skromnym zakresie zabezpieczają swoje materialne potrzeby, powinni zostać zwolnieni z ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego względem ich dorosłego dziecka, jeżeli mając wyuczony zawód, osiąga ono mierne wyniki w dalszej nauce.

Sąd Najwyższy wskazał, iż studia same przez się nie wyłączają możliwości osiągania przez dorosłe dziecko dochodów. Koniecznym jest zatem ustalenie przez Sąd jakie są rzeczywiste możliwości zarobkowania przez studiujące dziecko i jakie są możliwe w związku z tym do osiągnięcia przez nie dochody w czasie wolnym od zajęć. Zdolność do samodzielnego utrzymywania się może być bowiem całkowita lub częściowa i tą okoliczność sądy rozstrzygając o obowiązku alimentacyjnym winny brać pod uwagę (por. Wyrok Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 31 marca 1998 r. II CKN 502/97).

Należyte przygotowanie dziecka do przyszłej pracy zawodowej może także obejmować studia wyższe, jeżeli uzdolnienia dziecka, jego ambicje i wytrwałość okażą się wystarczające do tego, ażeby studia te nie tylko rozpocząć, ale i kontynuować oraz pomyślnie zakończyć. Zaktualizowany przez podjęcie studiów obowiązek alimentacyjny rodziców może jednakże ustać w razie braku pozytywnych wyników studiów (tak w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 12 lutego 1998 roku, sygn. akt. I CKN 499/97).

Warto też, zauważyć, że Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 12 lutego 1998 roku (I CKN 499/97, nie publ.) stwierdził, iż „nawet zdobycie dwóch zawodów przez dziecko nie zwalnia rodziców od obowiązku świadczenia alimentów, jeżeli taki uprawniony podejmuje studia. Wykładnia art. 133 par. 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nie może bowiem pozostawać w oderwaniu od art.94 kro, który nakłada na rodziców obowiązek troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka i należytego przygotowania go do pracy dla dobra społeczeństwa, odpowiednio do jego uzdolnień. Jest przy tym oczywiste, że jedynie efektywne studiowanie pozwala uprawnionemu liczyć na alimentowanie go.”

Jednakże obowiązek alimentacji nie wygasa automatycznie w przypadku uzyskania określonego poziomu wykształcenia, nadto może się zdarzyć tak, że będziesz nadal płacił alimenty, pomimo tego, że Twoje dziecko skończy studia.

Pewne wątpliwości budzą studia zaoczne – jednakże i tu również nie zachodzi automatyzm, i choć umożliwiają one wykonywanie pracy, to nie zawsze jednak dziecko jest w stanie utrzymywać się samodzielnie. Jednakże nieuzyskiwane przez niego dochodów może wpłynąć na obniżenie wysokości alimentów.

Pojawia się również pogląd, iż ukończenie studiów licencjackich nie powoduje, iż wygasa obowiązek alimentacyjny (vide wyrok Sądu Rejonowego w Bielsku Podlaskim (sygn. akt III RC 223/14). Pogląd ten należy uznać, co do zasady, za trafny.

Warto więc zweryfikować czy w Twoim przypadku możliwe jest wygaśnięcie obowiązku alimentacyjnego.

W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej, w w/w zakresie lub, też w zakresie prawa spadkowego lub rodzinnego, w szczególności w sprawie o: zachowek, stwierdzenie nabycia spadku, dział spadku, podwyższenie alimentów, obniżenie alimentów przyznanie alimentów lub wygaśnięcie alimentów, ustalenie ojcostwa, kontakty z dzieckiem, rozwód itp. zachęcam do kontaktu.

Alimenty zazwyczaj ustalana są w ramach postępowania rozwodowego, jak również w ramach odrębnych postępowań sądowych o zasądzenie alimentów, w tym także w ramach ugód. Wysokość potrzeb uprawnionego, dość często małoletniego dziecka, ulegają jednak z czasem zmianie. Jak więc często możemy zwracać się do Sądu o podwyższenie należności tytułem alimentów?

Przepisem, który reguluje wymienioną kwestię jest art. 138 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

,,W razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.”

“Zmiana stosunków” może być między innymi skutkiem zwiększenia się lub zmniejszenia usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, jak i zarobkowych oraz majątkowych możliwości zobowiązanego.

Innymi słowy wymienione może stanowić podstawę zarówno obniżenia jak i podwyższenia kwot nałożonych tytułem obowiązku alimentacyjnego. Możliwym jest również na podstawie powołanego przepisu stwierdzenia ustania obowiązku ich dokonywania (tzw. wygaśnięcia, uchylenia obowiązku alimentacyjnego).

Przechodząc jednak do odpowiedzi na pytanie jak często można żądać podwyższenia obowiązku alimentacyjnego, jak również czy są jakieś ograniczenia w zakresie składania pozwu o podwyższenie obowiązku alimentacyjnego?

Przepisy prawa nie wskazują jednoznacznie ile czasu musi minąć pomiędzy ustaleniem wysokości alimentów w danej sprawie, a wszczęciem kolejnej sprawy o podwyższenie alimentów. Przepisy nie wskazują również jak często takie wnioski można składać.

Możliwość zmiany następuje więc, gdy wystąpią w sposób ,,ogólnikowy” wskazane zmiany stosunków, czyli co?

WAŻNE: Sąd rozstrzyga wg stanu na dzień zamknięcia rozprawy sądowej, a więc by okoliczności dotyczące ,,zmiany stosunków” muszą wystąpić już po zamknięciu rozprawy sądowej.

Przykładowo:

Dziecko robi się coraz starsze i jego potrzeby rosną z wiekiem, inny jest koszt utrzymania 6 latka, inny 10 latka itp.

Jak wskazuje komentator J. Pawliczak:

Wraz z dorastaniem na ogół zwiększają się potrzeby dziecka. W szczególności może być to skutkiem rozpoczęcia nauki, konieczność pobierania dodatkowych lekcji, rozbudzenia zainteresowań. Takie okoliczności mogą stanowić “zmianę stosunków”, uzasadniającą zmianę wydanego wcześniej orzeczenia lub zawartej umowy dotyczącej alimentacji dziecka. (komentarz systemu prawnego legalis do Art. 138 KRO red. Osajda 2019, wyd. 5/J. Pawliczak

W mojej ocenie koszt utrzymania dziecka, tego już nieco starszego zmienia się co roku, więc taką też częstotliwość obowiązku aliementacyjnego bym widział, z tym, że spotykam się również z przekonaniem, iż muszą minąć co najmniej 2 lata. Kwestia ta jednak wymaga każdorazowej anlizy konkretnego przypadku.

Jeden z rodziców dziecka – zobowiązany do alimentów na dziecko – zaczyna nową pracę, odnosi sukces w działalności gospodarczej i jego zarobki ulegają znacznemu zwiększeniu [w tym zakresie SN wypowiadał się, uchw. SN (PSIC) z 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, Nr 4, poz. 42, uzasadnienie tezy VII].

Przy tym co należy rozumieć pod pojęciem znacznego zwiększenie to już zupełnie odrębna kwestia, wymagająca analizy każdorazowej sytuacji.

Przedmiotowe możliwe jest również w ,,odwrotną” sytuację tj. gdy możliwości zarobowe rodzica z którym dziecko stale przebywa ulegną znacznemu pogorszeniu, stanie się on osobą bezrobotną – w takim bowiem wypadku to niestety drugi z rodziców winien ten ciężar finansowy w większym stopniu ponieść .

Zmiana stosunków może być skutkiem nie tylko zaistnienia nowych okoliczności po stronie uprawnionego lub zobowiązanego do alimentacji, lecz także zmiany stosunków gospodarczych (np. inflacji, deprecjacji pieniądza, kryzysu ekonomicznego), jeżeli nie dotyka ona w porównywalnym stopniu obu stron relacji alimentacyjnej

Pod pojęciem zmiany stosunków kryją się również takie zdarzenia jak: ciężka choroba dziecka wymagająca znacznych nakładów na leczenie lub osobistej opieki, lub też pogorszenie się stanu zdrowia związane z wypadkiem, a także wszystkie nawet jednostkowe sytuacje, które powodują, że potrzeby małoletniego uległy zwiększeniu.

Podkreślenia wymaga, jak wskazał celnie Sąd Najwyższy:

“Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o., należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności – na tle sytuacji ogólnej – mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego” [tak uchw. SN (PSIC) z 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, Nr 4, poz. 42, uzasadnienie tezy VII].

Innymi słowy to, że mamy jakiś jednorazowy większy wydatek nie oznacza, iż obowiązek alimentacyjny winien ulec zmianie, chyba, iż wydatek ten dotyczy np. leczenia dziecka i jest znaczny (koszt operacji, drogiej terapii lekowej itp.)

 Dokonując oceny tego czy w naszym wypadku wystąpiła zmiana stosunków należy rzetelnie porównać wydatki jakie były ponoszone w chwili zamknięcia rozprawy (zawarcia ugody) na której ustalono pierwotnie alimenty, oraz jak te wydatki wyglądają obecnie. Dobrze jest, też przez miesiąc lub dwa zapisywać wszystkie wydatków ze szczegółowym wskazaniem na co były wydatkowane, jednocześnie gromadząc paragony, potwierdzenia płatności, faktury itp. tak by możliwym było rzelne ustalenie czy warto pozew o podwyższenie alimentów formułować i wnosić do Sądu, czy też zwiększenie się potrzeb małoletniego nie nastąpiło lub, też o niewielką kwotę (taką o jaką w ocenie rodzica nie warto walczyć w sądzie, choć pamiętajmy, że alimenty są płatne co miesiąc).

W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej, w w/w zakresie lub, też w zakresie prawa spadkowego lub rodzinnego, w szczególności w sprawie o: zachowek, stwierdzenie nabycia spadku, dział spadku, podwyższenie/obniżenie/przyznanie alimentów, ustalenie ojcostwa, kontakty z dzieckiem, rozwód itp. zachęcam do kontaktu.