W związku z postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie I Wydziału Cywilnego w Szczecinie z dnia dzisiejszego (27.04.2017 r.), sygn. akt: I C 820/15 reprezentowana przeze mnie strona otrzymała kwotę tytułem zadośćuczynienia za wypadek. W niniejszym poście omówienie przedmiotowego zagadnienia zawartego w tytule oraz słów kilka o odpowiedzialności ….
Analizując zagadnienie zadośćuczynienia za wypadek warto na początku rozróżnić pojęcie odszkodowania i zadośćuczynienia. W przedmiotowej sprawie pisałem w niniejszym poście Czym różni się odszkodowanie od zadośćuczynienia? Sporządzonym na kanwie jednego z korzystnych rozstrzygnięć dla mojego klienta.
W rozpatrywanej przez sąd sprawie doszło do wypadku w związku z gwałtownym hamowaniem autobusu. Istotnym przy tym jest czy dane zdarzenie było zawinione z bezprawnym zachowaniem kierowcy, który np. naruszył przepisy ruchu drogowego i to z jego winy doszło do wypadku.
Ponadto, w przypadku wystąpienia w/w zdarzenia należy ustalić czy doszło do uszczerbku na zdrowie u osoby poszkodowanej. W tym też celu należy dokonać weryfikacji dokumentacji medycznej.
Zgodnie z art. 445 § 1 k.c. w przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę, przy czym suma pieniężna stanowić ma ekwiwalent szkody niemajątkowej.
W zakresie wysokości zadośćuczynienie:
W myśl przyjętego w doktrynie i ugruntowanego w orzecznictwie Sądu Najwyższego poglądu, zadośćuczynienie winno mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, przy czym jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać wartość ekonomicznie odczuwalną. Zadośćuczynienie powinno być środkiem pomocy dla poszkodowanego i pozostawać w odpowiednim stosunku do rozmiaru krzywdy i szkody niemajątkowej. Na krzywdę poszkodowanego składają się z kolei cierpienia fizyczne w postaci bólu i innych dolegliwości oraz cierpienia psychiczne polegające na ujemnych uczuciach przeżywanych bądź w związku z cierpieniami fizycznymi, bądź w związku z następstwami uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, zwłaszcza trwałymi i nieodwracalnymi. Jednocześnie kwota zadośćuczynienia nie może być nadmierna oraz winna być należycie wyważona i utrzymana w rozsądnych granicach, odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa (vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 kwietnia 1985 r., II CR 94/85, Lex nr 8713).
Przedmiotowa kwestia jest wysoce ocenna, choć w praktyce istotne znaczenie ma przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego sądowego.
Należy także podkreślić, że wykazanie wszystkich przesłanek odpowiedzialności spoczywa na powodzie, a częstokroć wymaga to znacznego nakładu pracy i umiejętności.
W przypadku, gdybyś potrzebował porady prawnej w w/w lub też innym zakresie, jak również gdybyś chciał zlecić poprowadzenie sprawy sądowej o zapłatę, z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych, prawa rodzinnego, prawa spadkowego, o dochodzenie roszczeń (windykację) zachęcam do kontaktu.